نام کتاب: ته کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر
نویسنده: لوئیس سکر
مترجم: پروین علی پور
ناشر: انتشارات افق
تاریخ چاپ نسخه ی ترجمه شده: ۱۳۹۴
تعداد صفحات: ۲۳۲
داستان من و کتاب
اسم او برادلی است. همیشه ته کلاس، ردیف آخر و صندلی آخر می نشیند. از نگاه معلم و همکلاسی هایش یک هیولا به نظر می رسد. تکالیفش را انجام نمی دهد و به حرف معلمش گوش نمی کند. رفتارش با هم کلاسی ها آزاردهنده است.
همه او را به چشم یک دانش آموز بد نگاه می کنند. برادلی کم کم باورش می شود که پسربچه ی بدی است و غیر از این نمی تواند باشد.
او به ظاهر خودش را پرخاشگر، منزوی و مردم آزار نشان می دهد ولی از درون خوشحال نیست؛ تا اینکه مشاور جدیدی به اسم کارلا به مدرسه می آید و با روشی که در پیش می گیرد، رفتار برادلی تغییر می کند.
نوشته ی پشت کتاب:
| برادلی چاکرز تا دلت بخواهد دروغ می بافد؛ آن هم دروغ های شاخ دار! او توی مدرسه دعوا راه می اندازد و از درس و مشق متنفر است.
آیا کسی پیدا می شود که برادلی را دوست داشته باشد؟ |
وقتی داستان برادلی را خواندم، با او همزاد پنداری کردم. شاید به این دلیل که مشابه برادلی را کم ندیدم. دانش آموزی که در ظاهر رفتار خوبی ندارد اما بیش از همه نیاز به توجه و محبت دارد.
می خواهم یکی از خاطرات خودم را تعریف کنم:
در یکی از کلاس ها به دانش آموزی برخوردم که در ظاهر آرام بود اما از چشمانش شیطنت می بارید. کم کم با شیطنت های ریز و درشتش نظم کلاس را بهم می ریخت. من هم یکبار از کوره در رفتم و بعد سخت پشیمان شدم. به دنبال راهکاری می گشتم تا گره از مشکلاتم بگشاید. تصمیم گرفتم از در دیگری وارد شوم و به جای تمرکز روی رفتارهای آزاردهنده اش، از خوبی هایش تمجید کنم. آرام آرام همین ترفند جواب داد. او فهمید که قرار نیست با هم خصومت داشته باشیم و من در کنار رفتارهای نامطلوب، خوبی هایش را هم میبینم. اگر در انجام فعالیتی با کلاس همراه نمی شد، به جای گیر دادن به او، از دانش آموزان همراه استفاده می کردم. زمانی که او کنشگری دوستانش را می دید، ناخودآگاه ترغیب می شد به جمع دوستانش بپیوندد.
البته می دانم همیشه یک روش برای همه ی دانش آموزان جواب نمی دهد اما معلم هر چقدر با روش های بیشتری آشنا باشد، در مواجهه با شرایط مختلف کمتر درمانده می شود.
این کتاب برای چه کسانی مفید است؟
در خلاصه ی کتاب گفتم کسی که باعث تغییر برادلی می شود، مشاور جدید مدرسه است. پس به نظر می آید این کتاب تنها برای مشاورهای مدرسه مفید باشد اما نه. کارلا چند ویژگی مهم در ارتباط با دانش آموزان دارد که به درد معلمان هم می خورد. کتاب بیشتر به نحوه ی ارتباط گرفتن با بچه ها اشاره دارد که هم برای معلمان، هم مشاوران مدرسه و حتی والدین آموزنده است.
چندتا از ویژگی های مهم کارلا:
۱ ) تحت تاثیر حرف های بقیه در مورد برادلی قرار نمی گیرد و با دید منفی به استقبالش نمی رود.
۲ ) به هیچ عنوان به برادلی نمی گوید این کار را بکن، این کار را نکن. اجازه می دهد برادلی مستقل فکر کند و به نتیجه برسد. او نقش راهنما و هدایتگر را دارد، نه نصحیت کننده.
۳ ) در روابط دوستانه ی بچه ها دخالت نمی کند (مگر در صورت لزوم).
۴ ) راز دانش آموزی را بدون اجازه ی شخص به کسی نمی گوید.
۵ ) نقش راهنما، شنونده و یک دوست خوب را برای بچه ها دارد.
بخشی از کتاب:
| مدیر پیشنهاد کرد: “خانم دیویس، چرا برای والدین توضیح نمی دهید که چه کار می کنید و چطور به بچه های مختلف کمک می کنید؟”
کارلا گفت: “اغلب، فقط با آن ها صحبت می کنم، به مشکلاتشان گوش می دهم، ولی هیچ وقت به آن ها نمی گویم که چی کار کنند یا چی کار نکنند. سعی می کنم کمکشان کنم تا مستقل فکر کنند و تصمیم بگیرند.” همان خانم پرسید: “مگر کار مدرسه غیر از این است؟ مگر وظیفه اش این نیست که به بچه ها بگوید چه فکری کنند؟” کارلا گفت: “به نظر من، یاد دادن چطور فکر کردن، خیلی مهم تر از چه فکر کردن است.” آقایی که کنار آن خانم نشسته بود، پرسید: “پس اگر یچه ها کار زشتی کنند بهشان نمی گویید کارشان اشتباه است؟” کارلا گفت: “نه. به عقیده ی من، بهتر است آن ها خودشان به اشتباهشان پی ببرند.” |
جذابیت های کتاب از نظر من
کتاب داستانی است و خیلی راحت می توان چند ساعتی را درون آن سپری کرد. این کتاب را در دسته ی رمان نوجوان طبقه بندی کرده اند اما به نظر می رسد برای یک بزرگسال هم لذت بخش و نکته دار است. در حین خواندن رمان به دنیای کودکی سفر می کنیم و با افکار بچه ها بیشتر آشنا می شویم؛ دنیایی پر از هیاهو، شوق و شعف.
آخرین دیدگاه‌ها