اگر بخواهم خودم را در یک جمله تعریف کنم می گویم: دانشجو معلمی که علاقه به خواندن و نوشتن دارد.
البته زمان زیادی نیست که نوشتن را به صورت تقریبا حرفه ای دنبال می کنم اما از کودکی کتاب های زیادی می خواندم.
شش سالم بود که شیفته ی یکی از مجله های کودک شدم و چهارشنبه ها در راه بازگشت از مهدکودک به مادرم پیله می کردم تا آن را برایم بخرد.
دبستان هم عضو کتابخانه ی مدرسه شدم و سرم با خواندن کتاب های جورواجور گرم بود، تا اینکه وارد مقطع متوسطه ی اول شدم و میان من و دنیای کتاب ها فاصله ای افتاد. داشتن موبایل و سر زدن به شبکه های اجتماعی برایم سرگرم کننده تر از خواندن کتاب ها شده بود.
وارد مقطع متوسطه ی دوم که شدم یاد کتاب های خاک خورده ام در کتابخانه افتادم و دوباره ولع کودکی به سراغم آمد.
دانشگاه که رفتم، چند ماهی نگذشته بود که کرونا همه مان را خانه نشین کرد اما خلوتی که در این دوران به دست آمد باعث شد یاد یکی از علایقم بیفتم که در دوران نوجوانی رویایش را در سر می پروراندم. آن هم چیزی نبود جز نوشتن.
چند باری دنبال نوشتن رفتم اما نیمه کاره رهایش کردم. این بار در کلاس های آنلاین شاهین کلانتری شرکت کردم و تدریس خوب و ذوق ایشان باعث شد بار دیگر با دنیای نوشتن پیوند بخورم.
همین ذوق دوباره ی من برای نوشتن موجب شد به راهنمایی استادم سایت بزنم و نوشته هایم را منتشر کنم.
ابتدا نمی دانستم درباره ی چه بنویسم و مثل روح سرگردان بین موضوعات مختلف می گشتم. کم کم دغدغه ی اصلی ام را پیدا کردم که چیزی نبود جز تدریس و آموزش.
باتوجه به اینکه رشته ی تحصیلی ام آموزش ابتدایی بود، دوست داشتم قلمم را در این مسیر بچرخانم و درباره ی معلمی بنویسم.
همیشه دلم می خواست زمانی که در مسیر معلم شدن به بن بست می خورم یا سوالی برایم به وجود می آید یک سایت خوب پیدا کنم که به شفافیت ذهن من در این راه کمک کند. سایتی که علاوه بر گره گشایی از بسیاری از ابهام های ذهنی ام، مکانی باشد برای پیدا کردن معلمان هم دغدغه.
یادم افتاد خیلی از نویسندگان هم درباره ی موضوعی دست به قلم شدند که جوابش را جای دیگری نیافتند. پس خود به سراغش رفتند.
امید که این سایت همانی باشد که من می خواهم و شما به دنبالش هستید.