برقراری ارتباط مطلوب با دانش آموزان، دغدغه ی هر معلمی است چون با ایجاد رابطه ای صمیمانه می توانیم نه تنها راه آموزش، بلکه راه پرورش را هم هموار کنیم. اما ساختن یک رابطه ی خوب نیازمند آگاهی است.
در گام اول باید بدانیم که ارتباطات ما با دیگران به دو بعد تقسیم می شود: ۱) ارتباط کلامی ۲) ارتباط غیرکلامی
شاید اکثر ما به ارتباط کلامی بیشتر از ارتباط غیرکلامی توجه کرده باشیم اما جالب است بدانیم که زبان بدن سهم زیادی در انتقال پیام دارد.
ارتباط کلامی
اولین نکته ی مهم در برقراری ارتباط کلامی با دانش آموزان این است که ابتدا باید شنونده ی خوبی باشیم. چرا؟ چون قبل از اینکه حرفی بخواهد بر زبانمان جاری شود، باید دانش آموز خود را به خوبی بشناسیم و این شناخت از طریق گوش دادن فعال به دست می آید.
دغدغه ی دانش آموزان من چیست؟
مشکلات دانش آموزان من چیست؟
دانش آموزان من چه نیازهایی دارند؟
ابتدا باید دانش آموزانمان را بشنویم تا بتوانیم ارتباط کلامی موثری با آن ها برقرار کنیم.
| معلمان زیادی وجود دارند که به طرزی باورنکردنی در برقراری ارتباط بد عمل می کنند. این افراد فقط به طور مداوم صحبت می کنند، بدون اینکه به نیازهای دانش آموزان توجهی داشته باشند؛ و اینکه در حقیقت آن ها نمی توانند برای مدتی طولانی گوش دهند. این معلمان واقعا کسل کننده اند. بعضی از معلمان فقط حرف می زنند و بعد اظهار شگفتی می کنند که چرا دانش اموزان این قدر مشکل دارند. گویا نمی دانند چقدر کسل کننده اند.
از کتاب معلم کامل، اثر لوئیزا لیمن |
همچنین در کتاب باید به هم گوش بدهیم، اثر کیت مورفی آمده است:
اپیکتیتوس، از فیلسوفان یونان باستان، می گوید: “طبیعت به انسان ها یک زبان اما دو گوش داده است؛ پس باید دو برابر آنچه می گوییم، شنونده ی حرف دیگران باشیم.”
در حال تکمیل
آخرین دیدگاه‌ها